نمونه‌کار های انجام شده

مهندسی کامپیوتر

انگلیسی به فارسی

متن اصلی:

از همان کتاب 1 یا دو صفحه ترجمه گردد به عنوان نمونه

متن ترجمه شده:

متأسفانه برآورد چگالی مخصوصا در ابعاد بالا دشوار است. همچنین، مدلی که احتمال بالایی را به داده ها اختصاص می دهد، ممکن است الگوهای مفید سطح بالا را نیاموخته باشد (در نهایت، مدل‌ فقط می‌تواند تمام مثال‌های آموزشی را به خاطر بسپارد). یک معیار ارزیابی جایگزین، استفاده از بازنمایی بدون ناظر آموخته شده به عنوان ویژگی یا ورودی برای یک روش یادگیری با ناظر پایین دست است. اگر روش بدون ناظر الگوهای مفیدی را کشف کرده باشد، باید بتوان از این الگوها برای انجام یادگیری بانظارت استفاده کرد و در مقایسه با ویژگی‌های اصلی از الگوهای برچسب‌دار بسیار کمتری استفاده کنند. به عنوان مثال، در بخش 1.2.1.1، دیدیم که چگونه 4 ویژگی دستی تعریف‌شده‌ی گل های زنبق بیشتر اطلاعات مورد نیاز برای انجام دسته‌بندی را در خود دارند. بنابراین ما توانستیم یک دسته‌بندی کننده با عملکرد تقریباً عالی را فقط با استفاده از 150 مثال آموزش دهیم. اگر ورودی پیکسل خام بود، برای دستیابی به عملکرد قابل قبول به نمونه های بیشتری نیاز خواهیم داشت (به بخش 14.1 مراجعه کنید). به این معنا که می‌توانیم با یادگیری خوب یک بازنمایی کارایی نمونه یادگیری را افزایش دهیم (یعنی تعداد نمونه‌های برچسب‌دار لازم برای به دست آوردن عملکرد خوب را کاهش دهیم). افزایش کارایی نمونه، یک معیار ارزیابی مفید است، اما در بسیاری از کاربردها، به ویژه در موارد علمی، هدف یادگیری بدون ناظر بهبود عملکرد در وظایف پیش‌بینی نیست بلکه به دست‌آوردن فهم و ادراک است. این امر مستلزم استفاده از مدل‌هایی است که قابل تفسیر هستند و می‌توانند بیشتر الگوهای مشاهده‌شده در داده‌ها را تولید کنند یا «توضیح دهند». به تعبیر افلاطون، هدف کشف چگونگی «جداسازی طبیعت از مفاصل آن(منظور تقسیم بندی یک کلیت به بخشهای مختلف)» است. البته، ارزیابی اینکه آیا ما با موفقیت ساختار زیربنایی صحیح را در پشت برخی از مجموعه داده‌ها کشف کرده‌ایم، اغلب به انجام آزمایش‌ها و در نتیجه تعامل با جهان نیاز دارد. ما این موضوع را در بخش 1.4 بیشتر مورد بحث قرار می دهیم. 1.4 یادگیری تقویتی علاوه بر یادگیری با ناظر و بدون ناظر، نوع سومی از ML نیز وجود دارد که به عنوان یادگیری تقویتی (RL) شناخته می شود. در این دسته از مشکلات، سیستم یا عامل باید نحوه تعامل با محیط خود را بیاموزد. این موضوع را می توان با استفاده از قانون (‏x) a = π کدگذاری کرد، که مشخص می‌کند کدام عمل را در پاسخ به هر ورودی ممکن x (‏برگرفته از وضعیت محیط)‏انجام دهد.

پزشکی

انگلیسی به فارسی

متن اصلی:

INTRODUCTION Class II malocclusion is traditionally treated in three basic ways depending on the extent of skeletal and dental issues allied to the degree of maturity: (1) surgical repositioning of the dental bases, usually with mandibular advancement; (2) orthodontic camouflage involving the extraction of upper teeth, usually premolars, sometimes in combination with lower extractions; and (3) camouflage with one of various appliances and techniques, hopefully involving a growth contribution to the correction in younger patients. Before the advent of functional appliances, this third approach involved the use of interarch elastics in combination with headgear.1-3 However, the onus on excellent compliance, poor esthetics of the headgear, and the need for extended duration of wear have limited its appeal among both patients and clinicians.4 This has resulted in purely intraoral noncompliance Class II correction appliances being developed. Fixed Class II correctors can be used in two-phase treatments with a first phase, usually in the mixed dentition, involving appliances, including variations of the Herbst appliance, MARA, X-Bow, pendulum, and Distal-Jet, or elastic-supported adjuncts involving a fixed appliance (e.g., Carriere Motion Appliance, Wilson arch), aiming to improve the molar relationship, and, depending on the design, to also reduce the overjet. This approach typically precedes a multibracket fixed appliance phase or aligner therapy, which are typically used to finalize the alignment and refine the occlusion.

متن ترجمه شده:

مقدمه مال اکلوژن(بَدهمایی) کلاس II بسته به میزان مشکلات اسکلتی و دندانی و میزان بلوغ به طور سنتی به سه روش مختلف درمان می شود: (1) جابجایی پایه های دندان با جراحی، غالبا همراه با جلو آمدن فک پایینی؛ (2) ارتودنسی کاموفلاژ(جبرانی ) شامل کشیدن دندان های بالا، معمولاً دندان های پرمولر( آسیاهای کوچک)، و گاهی اوقات همراه با کشیدن دندان های پایین و (3) کاموفلاژ با یکی از چندین دستگاه و تکنیک که امیدواریم در اصلاح مشکلات بیماران جوان تر نقش موثرتری داشته باشد. قبل از ظهور دستگاه‌های کاربردی، روش سوم شامل استفاده از الاستیک‌های interarch در ترکیب با هدگیر ارتودنسی بود. 1-3 با این حال، بار مسئولیتی برای انطباق عالی آن، عدم زیبایی هدگیر، و نیاز به پوشیدن طولانی مدت، جذابیت آن را هم در بین بیماران و هم در بین پزشکان کاهش داده است.4 این مسئله منجر به توسعه دستگاه‌هایی شده است که فقط برای اصلاح عدم انطباق داخل دهانی کلاس II به کار می‌روند. اصلاح کننده های ثابت کلاس II را می توان در یک درمان دو مرحله ای استفاده کرد، در مرحله اول، که معمولا مرحله‌ی واسط دندانی است با استفاده از دستگاه‌هایی از جمله انواع دستگاه Herbst, MARA , X - Bow , pendulum , and Distal - Jet , یا لوازم جانبی ساپورت شده با الاستیک شامل دستگاه‌های ثابت ( به عنوان مثال، ,دستگاه( Carriere Motion , Wilson arch ،با هدف بهبود رابطه مولر، و بسته به طراحی، برای کاهش اورجت انجام می‌شود. این رویکرد معمولاً مقدم بر مرحله‌‌ی درمانی با دستگاه‌های ثابت چند براکتی یا تراز درمانی است که اغلب برای نهایی‌سازی تراز و اصلاح اکلوژن استفاده می‌شود.

نمونه‌کار‌های بیشتر